Artykuł:
Bliznowiec - przyczyny i leczenie
Napisany przez WP, dnia 2017-01-26 13:16:03
Bliznowiec jest to narośl, która pojawia się w miejscu pierwotnego uszkodzenia skóry. Powstaje na skutek zaburzenia produkcji kolagenu. Często pojawia się po przebytych oparzeniach lub trądziku. W leczeniu stosuje się terapię sterydową lub chirurgiczną.
Bliznowiec – charakterystyka i objawy
Bliznowiec (keloid) jest to narośl powstała w miejscu uszkodzenia bądź przecięcia skóry. Składa się z tkanki łącznej skóry oraz włókien kolagenowych. Pojawia się w przypadku niewyleczonej rany i jest większy od wcześniejszego uszkodzenia ciała. Najczęściej przybiera kilkucentymetrową postać, jednak w szczególnych przypadkach, bliznowiec może osiągać nawet kilkanaście centymetrów. Zazwyczaj przybiera ciemnoczerwony lub brunatny odcień, ma gładką powierzchnię oraz wyraźnie oddziela się od zdrowej skóry. Jest to uciążliwa dolegliwość, ponieważ swędzi i boli. Czasami zdarza się też, że duże narośle, powyżej 15 cm utrudniają poruszanie się i ograniczają codzienną aktywność. Najczęściej pojawia się na klatce piersiowej, barkach, stopach, dłoniach i małżowinach usznych.
Przyczyny powstawania bliznowca
Największe ryzyko rozwoju bliznowca dotyczy osób po przebytych oparzeniach. Częstą przyczyną, niezależną od aktywności chorego, jest skłonność genetyczna do wzmożonego powstawania keloidów samoistnych. Bliznowiec w górnych partiach ciała powstaje też na skutek urazów mechanicznych, które skutkują przerwaniem ciągłości skóry, np. trądzik lub ospa wietrzna. Najbardziej narażone są osoby w młodym wieku (pomiędzy 10 a 20 lat), ponieważ z biegiem lat maleje szansa na rozwój narośli. Czym ciemniejszy kolor skóry, tym łatwiej o pojawienie się bliznowca. Zdarza się też, że niewłaściwe przekłucie ucha prowadzi do rozwoju keloidu.
Proces powstawania bliznowca
Pierwsza faza rozwoju choroby zaczyna się od momentu uszkodzenia skóry. W ciągu 48 godzin organizm tworzy skrzep oraz pozbywa się zbędnych tkanek. Neutralizuje też szkodliwe bakterie, które dostały się do ciała wraz z nabytym uszkodzeniem. W kolejnym etapie, przez około 2 tygodnie syntezują się włókna kolagenowe, które umacniają uszkodzone miejsce, a w miejscu rany powstają nowe naczynia. Poprzez naczynia krwionośne dostarczany jest tlen i składniki odżywcze potrzebne do regeneracji tkanki. W ostatnim okresie (który może trwać nawet do dwóch lat) zmniejsza się wytwarzanie kolagenu, a blizna przestaje być widoczna. Bliznowiec powstaje, gdy nastąpi zaburzenie tego procesu i organizm nie przestaje produkować kolejnych struktur kolagenowych.
Jak leczyć bliznowca
Najskuteczniejszą formą leczenia bliznowca jest terapia sterydowa, daje bowiem 95% skuteczność. Powoduje zmiękczenie narośli i odpadnięcie jej od ciała. W tym celu, wstrzykuje się miejscowo kortykosteroidy (najczęściej jest to Kenalog). Terapia ta jednak prowadzi często do powstania przebarwień na skórze oraz powiększenia się naczyń krwionośnych.
W celu zmniejszenia bólu i swędzenia narośli, stosuje się też opatrunki z silikonu, które nawilżają narażone miejsce i ograniczają aktywność naczyń krwionośnych zawartych w bliźnie.
Stosuje się również zabiegi chirurgiczne, które co prawda usuwają narośl, jednak w wielu przypadkach powodują nawrót choroby w ciągu dwóch lat. Jeśli w tym czasie bliznowiec nie pojawi się, można mówić o pełnym wyleczeniu.
Użyte tagi: jak leczyć bliznowca, zdrowie, bliznowiec, blizny, wp, medme.pl
