Artykuł:

Jak zabezpieczyć próbki płodu do badań po poronieniu?

Napisany przez Laboratorium genetyczne testDNA, dnia 2017-05-22 14:49:31

Badania genetyczne po poronieniu dają pacjentce możliwość określenia przyczyny utraty ciąży i skorzystania z przysługujących jej praw (dzięki genetycznemu określeniu płci dziecka). Możliwość wykonania takiego badania zależy jednak od tego, czy materiał poronny zostanie prawidłowo zabezpieczony w szpitalu lub w domu. Jak zatem prawidłowo przygotować próbkę do badania?

Poronienie w szpitalu – próbki przygotowuje personel medyczny

Do realizacji badań DNA po poronieniu najlepiej zabezpieczyć: pępowinę, fragmenty kosmówki lub tkanki płodu, kosmki kosmówki, przypępowinowe fragmenty łożyska albo pęcherzyk płodowy. Jak zrobić to prawidłowo, by pacjentka miała możliwość realizacji testów DNA?

Materiał należy umieścić w sterylnym pojemniku w soli fizjologicznej. Błędem jest umieszczanie materiału w formalinie, ponieważ degraduje ona DNA. Zakrętka pojemnika powinna zostać odpowiednio zaklejona – taśmą klejącą, plastrem lub parafilmem. Następnie tak przygotowaną próbkę przechowuje się temperaturze 4-8^oC, by później przekazać ją kurierowi lub pacjentce. Badanie płci po poronieniu można także przeprowadzić z wykorzystaniem bloczków parafinowych z tkankami płodu, które wypożycza się ze szpitala.

Poronienie w domu – przygotowanie próbki samodzielnie

Przy poronieniu w domu materiał poronny można zabezpieczyć samemu – tak samo, jak robi to personel medyczny w szpitalu. Należy kupić sterylny pojemnik i sól fizjologiczną w aptece, a także pamiętać o mocnym dokręceniu i zaklejeniu zakrętki oraz przechowywaniu próbki w niskiej temperaturze. Warto przygotować więcej niż jedną próbkę. Dzięki temu zwiększa się szansa na przeprowadzenie badania.

Jeśli poronienie miało miejsce w domu, konieczna jest także wizyta w szpitalu, by lekarz mógł skontrolować oczyszczenie macicy oraz odnotować, że doszło do utraty ciąży.

Badanie płci po poronieniu umożliwia skorzystanie z praw

Aby skorzystać z przysługujących praw po poronieniu, czyli skróconego urlopu macierzyńskiego (56 dni), zasiłku pogrzebowego (4000 zł) lub polisy ubezpieczeniowej, pacjentka musi uzyskać ze szpitala kartę martwego urodzenia. Do jej wydania płeć dziecka musi zostać określona. Dlatego jeśli utrata ciąży nastąpiła na wczesnym etapie (do ok. 16. tygodnia), zwykle potrzebne jest jej ustalenie na podstawie badań genetycznych. Ich wykonanie możliwe jest tylko wtedy, gdy materiał poronny zostanie odpowiednio zabezpieczony.

Genetyczne przyczyny poronienia – wykażą je badania po poronieniu

Na podstawie zabezpieczonego materiału poronnego można także wykonać badania określające genetyczne przyczyny poronienia. Tego typu test warto przeprowadzić już po pierwszej utracie ciąży. Dlaczego? Losowe wady genetyczne odpowiadają za ok. 70% poronień, więc takie badania pozwalają w wielu przypadkach znacznie skrócić diagnostykę. Wady DNA najczęściej tworzą się najczęściej spontanicznie niezależnie od rodziców – czyli w czasie produkcji komórek rozrodczych albo w momencie zapłodnienia. Ryzyko, że pojawią się w kolejnej ciąży jest więc niskie.